Jako lider na pewno nie raz zastanawiałeś się, jak przekazać pracownikowi informację zwrotną, by go zmotywować, a nie zniechęcić. To częsta obawa. Wielu menedżerów unika trudnych rozmów, bojąc się negatywnej reakcji lub spadku zaangażowania. Czy wiesz, że istnieje sposób, by feedback stał się jednym z najpotężniejszych narzędzi w Twoim arsenale? By był jak kompas, który precyzyjnie wskazuje drogę do rozwoju, a nie jak czerwony długopis, który jedynie wytyka błędy.

Spójrzmy prawdzie w oczy – pracownicy chcą wiedzieć, jak im idzie. Chcą się rozwijać albo po prostu wiedzieć na czym stoją. Twoim zadaniem jest im w tym pomóc. Ten praktyczny poradnik pokaże Ci, jak udzielać konstruktywnego feedbacku, który buduje zaufanie, wzmacnia relacje i realnie wpływa na efektywność całego zespołu. Czas zamienić stresujące rozmowy w inspirujące dialogi.

Spis treści:

1. Konstruktywny feedback – czym jest i dlaczego jest tak ważny?
2. Udzielanie informacji zwrotnej – zasady i techniki, które działają
3. Feedback dla pracownika – jak motywować, a nie demotywować?
4. Kultura feedbacku – jak wdrożyć ją w zespole i organizacji?
5. Najczęstsze błędy przy udzielaniu feedbacku i jak ich unikać
6. Jak prosić o feedback i wykorzystać go do własnego rozwoju?

Konstruktywny feedback – czym jest i dlaczego jest tak ważny?

Konstruktywny feedback to nie to samo co krytyka. Krytyka skupia się na przeszłości i błędach, często bez podawania rozwiązań. Konstruktywna informacja zwrotna to zorientowany na przyszłość dialog, którego celem jest rozwój i poprawa. To partnerska rozmowa oparta na faktach i trosce, a nie ocenie.

Dlaczego to tak ważne? Ponieważ regularny, dobrze przekazany feedback jest paliwem dla zaangażowania. Jak pokazują badania, pracownicy są bardziej efektywni, gdy mają jasno określone cele i otrzymują regularny feedback na temat swoich postępów. To prosta zależność – kiedy ludzie wiedzą, co robią dobrze, a nad czym mogą popracować, czują się pewniej i chętniej biorą odpowiedzialność za swoje zadania. Z badań Gallupa wynika, że zespoły regularnie otrzymujące konstruktywny feedback mają o 14% wyższą efektywność. To realna korzyść dla całej organizacji.

Udzielanie informacji zwrotnej – zasady i techniki, które działają

Przejdźmy do konkretów. Jak formułować komunikaty, by były skuteczne? Z pomocą przychodzą sprawdzone modele, które porządkują rozmowę i pomagają skupić się na tym, co najważniejsze.

Model SBI (Situation, Behavior, Impact)

To prosta i niezwykle skuteczna technika, która pomaga udzielić informacji zwrotnej, zachować konkret i odnosić się do faktów, a nie do ogólnych wrażeń.

• Sytuacja (Situation). Opisz konkretny moment. Gdzie i kiedy coś się wydarzyło? Np. „Podczas wczorajszej prezentacji dla klienta X…”.
• Zachowanie (Behavior). Wskaż precyzyjnie, co dana osoba zrobiła lub powiedziała. Unikaj oceniania. Np. „…zauważyłem, że szczegółowo odpowiedziałeś na wszystkie pytania dotyczące nowego modułu”.
• Wpływ (Impact). Powiedz, jaki efekt miało to zachowanie na Ciebie, zespół, projekt lub klienta. Np. „…dzięki temu klient poczuł się zaopiekowany, a my zbudowaliśmy jego zaufanie, co z pewnością przełoży się na dalszą współpracę”.

Ważne by w sytuacji feedbacku stosować głównie dwie taktyki wpływu: racjonalną perswazję (skupienie się na argumentach i faktach) i konsultację (pytanie o zdanie pracownika). Stosowanie innych taktyk np. legitymizacji (umówiliśmy się, że ….; zgodnie z naszą procedurą/przepisami) bywa bardzo demotywujące w takiej sytuacji.

Feedback dla pracownika – jak motywować, a nie demotywować?

Nawet najlepsza technika nie zadziała bez odpowiedniego nastawienia i atmosfery. Według danych SHRM, aż 72% pracowników czuje motywację po otrzymaniu konstruktywnego feedbacku dla pracownika, ale 40% traci ją, gdy krytyka nie zawiera wskazówek rozwojowych. Twoim celem jest znalezienie się w tej pierwszej grupie.

Jak to zrobić? Najważniejsze jest zaufanie, które budowane jest za pomocą zwiększania poziomu współpracy. Dobry lider daje ludziom przestrzeń, by mogli otwarcie mówić o swoich celach i wyzwaniach. Pamiętaj, że nie stoisz ponad zespołem – jesteś jego częścią. Twoją rolą jest reagowanie na problemy, ale przede wszystkim docenianie i pokazywanie drogi. Feedback to nie jest jednostronny komunikat, ale dialog. Zawsze pytaj: „Jak Ty to widzisz?”, „Co o tym myślisz?”, „Jakiego wsparcia potrzebujesz?”. To otwiera pracownika i pokazuje, że gracie w jednej drużynie.

Kultura feedbacku – jak wdrożyć ją w zespole i organizacji?

Jednorazowa rozmowa oceniająca raz w roku to przeżytek. Prawdziwa zmiana zachodzi wtedy, gdy kultura feedbacku i informacja zwrotna staje się naturalnym elementem codziennej pracy. Feedback jest najbardziej efektywny, gdy jest częścią praktyki organizacyjnej np. jasnej komunikacji, a nie jednorazowym wydarzeniem pod wpływem jakiejś akcji czy szkolenia.

Budowanie kultury feedbacku opiera się na kilku filarach:

• Regularność. Krótkie, bieżące informacje zwrotne działają lepiej niż długie, formalne oceny.
• Dwustronność. Zachęcaj pracowników do udzielania feedbacku sobie nawzajem, a także Tobie jako liderowi.
• Bezpieczeństwo psychologiczne. Stwórz środowisko, w którym ludzie nie boją się mówić o błędach i prosić o pomoc. To często jest jeden ze wskaźników poziomu współpracy w organizacji.
• Transparentność. Jasne zasady i cele budują współpracę w organizacji, która jest podstawą zaufania.

Najczęstsze błędy przy udzielaniu feedbacku i jak ich unikać

Nawet z najlepszymi intencjami łatwo wpaść w pułapkę. Słabi menedżerowie, którzy nie reagują na nieuczciwe zachowania, dają ciche przyzwolenie na łamanie norm, co psuje atmosferę w zespole. Oto kilka najczęstszych błędów sytuacyjnych i sposoby, jak ich unikać:

Zamiast wypowiedzi i sytuacji typu:

• „Zawsze się spóźniasz z raportami.”
• „Twoja prezentacja była słaba.”
• Atakowanie osobowości: „Jesteś leniwy.”
• Mówienie o problemie przy całym zespole.

Spróbuj powiedzieć/postąpić tak:

• „Zauważyłem, że w tym tygodniu dwa raporty dotarły po terminie. Co się stało?”
• „W Twojej prezentacji podobały mi się dane na slajdzie 3. Popracujmy razem nad strukturą narracji, która pomoże…”
• Odnoszenie się do zachowania: „Nie widziałem Twojego zaangażowania w ostatnim projekcie.”
• Rozmowa w cztery oczy, w bezpiecznym, prywatnym miejscu.

Jak prosić o feedback i wykorzystać go do własnego rozwoju?

Najlepszym sposobem na promowanie kultury feedbacku jest dawanie przykładu. Jako lider, aktywnie proś o informację zwrotną na temat swojej pracy. To pokazuje zespołowi, że rozwój jest ważny na każdym szczeblu i że jesteś otwarty na naukę.

Możesz użyć prostych zwrotów:

• „Chciałbym się rozwijać jako lider/menedżer. Czy mógłbyś podzielić się ze mną, co cenisz we współpracy ze mną, a co mógłbym poprawić?”
• „Jak oceniasz sposób, w jaki prowadzę nasze spotkania? Masz jakieś sugestie?”

Lider, który przestaje się rozwijać, zatrzymuje swój zespół. Traktuj feedback jako dar – cenną informację, która pozwala Ci spojrzeć na siebie z innej perspektywy. Taka postawa może być początkiem głębokiej transformacji, która zaprocentuje nie tylko w pracy. Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia w tym procesie, coaching kariery może być skutecznym narzędziem rozwoju.

Konstruktywny feedback to sztuka, której każdy lider może się nauczyć. To nie talent, lecz umiejętność oparta na empatii, konkretach i dobrych intencjach. Pamiętaj, że Twoim celem nie jest ocenianie, lecz wspieranie rozwoju. Stosując proste techniki, budując atmosferę zaufania i samemu będąc otwartym na informację zwrotną, zmienisz swój zespół i osiągniesz wyniki, o których wcześniej można było tylko marzyć.

Wypróbuj model SBI już dziś. Zacznij od małego, pozytywnego feedbacku i zobacz, jak zmienia się dynamika Twojego zespołu. Powodzenia!

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Czujesz, że coś jest nie tak w Twojej pracy? Niedzielny wieczór wywołuje falę niepokoju, a poranki stają się coraz trudniejsze? Nie jesteś sam. Coraz więcej osób odczuwa, że ich środowisko zawodowe, zamiast być źródłem satysfakcji, staje się ciężarem. Temat toksycznych miejsc pracy jest niezwykle ważny – nie tylko dla naszej efektywności, ale przede wszystkim dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Ten artykuł to przewodnik, który, opierając się na psychologii i praktyce biznesowej, pomoże Ci zrozumieć, zdiagnozować i znaleźć realne rozwiązania problemu „chorej” organizacji. To pierwszy krok, by odzyskać kontrolę.

Spis treści:

1. Toksyczne miejsce pracy – jak rozpoznać pierwsze symptomy?
2. Toksyczna kultura organizacyjna – źródła i mechanizmy powstawania
3. Zła atmosfera w pracy – skutki dla zdrowia i efektywności
4. Mobbing w pracy – jak go rozpoznać i skutecznie reagować?
5. Leczenie toksycznej kultury – praktyczne narzędzia i strategie
6. Jak budować zdrową i wspierającą kulturę organizacyjną?
7. Co dalej, gdy rozpoznasz toksyczne miejsce pracy?

Toksyczne miejsce pracy – jak rozpoznać pierwsze symptomy?

Zastanawiasz się, czy to tylko chwilowy kryzys, czy może systemowy problem? Toksyczna kultura często rozwija się podstępnie, a jej objawy łatwo zbagatelizować. Zaczyna się od drobnych sygnałów, które z czasem stają się normą. Organizację, podobnie jak żywy organizm, może dotknąć choroba. Im szybciej rozpoznasz jej symptomy, tym skuteczniejsze będzie leczenie.

Do najczęstszych objawów należą:

• Słaba komunikacja i chaos. Informacje nie docierają na czas, decyzje są niejasne, a obowiązki rozmyte. To tworzy chaos organizacyjny, w którym łatwo o nieporozumienia i konflikty.
• Brak szacunku i mikrozarządzanie. Czujesz, że Twoje opinie są ignorowane, a każdy Twój krok jest nadmiernie kontrolowany. To odbiera motywację i poczucie autonomii.
• Faworyzowanie i plotki. Awanse i pochwały zależą bardziej od sympatii niż od realnych wyników, a za plecami kwitnie niezdrowa atmosfera.
• Brak równowagi i możliwości rozwoju. Ciągła presja na pracę po godzinach i brak perspektyw na podnoszenie kwalifikacji to sygnał, że firma nie inwestuje w swoich ludzi.

Toksyczne miejsce pracy – przykładowa checklista:

• Czy regularnie odczuwasz stres związany z pójściem do pracy?
• Czy komunikacja w zespole jest niejasna lub pełna niedomówień?
• Czy czujesz się niedoceniany lub nadmiernie kontrolowany?
• Czy jest jasny podział odpowiedzialności w firmie?
• Czy wiadomo kto i kiedy podejmuje jakie decyzje?
• Czy w firmie panuje atmosfera plotek i niezdrowej rywalizacji?
• Czy boisz się wyrażać własne zdanie?
• Czy brakuje Ci perspektyw rozwoju i awansu?

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na większość pytań, to znak, że warto przyjrzeć się bliżej kulturze Twojej organizacji.

Toksyczna kultura organizacyjna – źródła i mechanizmy powstawania

Toksyczna kultura organizacyjna rzadko jest dziełem przypadku. Najczęściej jej źródłem jest nieefektywne przywództwo, brak spójnej strategii i tolerowanie negatywnych zachowań. Gdy menedżerowie sami nie przestrzegają zasad lub przymykają oko na nadużycia, dają ciche przyzwolenie na rozprzestrzenianie się patologii.

Działa tu psychologiczny mechanizm „kuli śnieżnej” – jeden nierozwiązany konflikt lub toksyczne zachowanie pociąga za sobą kolejne, aż cała atmosfera staje się nie do zniesienia. Pracownicy uczą się, że pewne standardy nie obowiązują, co prowadzi do frustracji i cynizmu.

Zła atmosfera w pracy – skutki dla zdrowia i efektywności

Długotrwałe przebywanie w toksycznym środowisku zbiera ogromne żniwo. Zła atmosfera w pracy wpływa nie tylko na psychikę, ale też na ciało i ogólną produktywność. Pracownicy doświadczają chronicznego stresu, który prowadzi do wypalenia zawodowego, problemów ze snem, lęków, a nawet depresji. To z kolei odbija się na wynikach całej firmy – rośnie absencja i rotacja, spada zaangażowanie i kreatywność. Gdy ludzie tracą zaufanie do zarządu i nie widzą sensu we współpracy, skupiają się na przetrwaniu, a nie na wspólnym celu.

Kiedy warto szukać pomocy? Jeśli praca powoduje u Ciebie objawy fizyczne (bóle głowy, problemy żołądkowe), zaburzenia snu, ciągłe poczucie lęku lub apatii, a negatywne emocje przenoszą się na życie prywatne – nie zwlekaj. Porozmawiaj z zaufaną osobą, skontaktuj się z działem HR lub poszukaj wsparcia u psychologa lub terapeuty.

Mobbing w pracy – jak go rozpoznać i skutecznie reagować?

Mobbing to jedna z najbardziej destrukcyjnych form toksyczności. Ważne jest, by odróżnić go od jednorazowego konfliktu czy uzasadnionej krytyki. Mobbing to systematyczne, długotrwałe nękanie lub zastraszanie pracownika, mające na celu jego poniżenie i wyizolowanie.

Jeśli czujesz się jego ofiarą, zadbaj o podjęcie konkretnych kroków. Zacznij od precyzyjnego dokumentowania wszystkich incydentów – notuj daty, miejsca, świadków i dokładny opis zdarzeń. W rozmowach z prześladowcą stosuj asertywną komunikację typu „JA” („Czuję się zlekceważony, kiedy przerywasz mi na spotkaniach”). Zgłoś problem do działu HR lub przełożonego wyższego szczebla.

Leczenie toksycznej kultury – praktyczne narzędzia i strategie

Uzdrowienie „chorej” organizacji wymaga zaangażowania na wszystkich szczeblach – zarówno ze strony pracowników, jak i liderów. Pracownik może zacząć od stawiania granic, asertywnej komunikacji i budowania sieci wsparcia w zespole. Jednak prawdziwa zmiana musi wyjść od góry.

Działania zalecane dla liderów i działu HR to:

• Diagnoza i audyt. Przeprowadzenie anonimowych ankiet lub zewnętrzny audyt kultury organizacyjnej, by zidentyfikować źródła problemu.
• Szkolenia i rozwój. Inwestycja w rozwój kompetencji miękkich, zwłaszcza w zakresie komunikacji, zarządzania stresem i rozwiązywania konfliktów.
• Jasne zasady. Wdrożenie kodeksu etyki i transparentnych procedur zgłaszania nadużyć.
• Promowanie właściwych postaw. Nagradzanie współpracy i szacunku, a nie tylko indywidualnych wyników.

Pierwsze kroki do zdrowej organizacji:

• Zdiagnozuj problem poprzez otwartą rozmowę z zespołem i anonimowe ankiety.
• Zdefiniuj cele firmy, dbając o to by strategia organizacyjna zachęcała do budowania współpracy.
• Zbadaj potencjał swoich menedżerów i dostosuj działania do celów firmy i ich możliwości.
• Stwórz jasny i bezpieczny kanał do zgłaszania nieprawidłowości (whistle-blower).
• Regularnie zbieraj feedback od pracowników np. za pomocą ankiet pracowniczych (employee survey).

Jak budować zdrową i wspierającą kulturę organizacyjną?

Najlepszym lekarstwem jest profilaktyka. Budowanie zdrowej kultury to proces, który zaczyna się już na etapie strategii i doboru kluczowych menedżerów. Stosowanie narzędzi, które pozwalają na precyzyjną ocenę kompetencji i dopasowania kandydata do kultury firmy, minimalizuje ryzyko zatrudnienia osób, które mogą wprowadzać toksyczną atmosferę.

Niezwykle ważne są również regularne szkolenia dla kadry zarządzającej, które mają na celu dobre rozumienie jak działa współpraca jako proces w organizacji, który buduje zaufanie do firmy, a także motywowania i skutecznego komunikowania się z zespołem.

Zdrowa organizacja to taka, która inwestuje w swoich ludzi, promuje otwarty dialog, i tworzy środowisko, w którym każdy czuje się bezpiecznie i może w pełni rozwijać swój potencjał.

Co dalej, gdy rozpoznasz toksyczne miejsce pracy?

Rozpoznanie, że tkwisz w toksycznym środowisku pracy, to trudny, ale i wyzwalający moment. To dowód na to, że Twoje odczucia są ważne i prawdziwe. Pamiętaj, zmiana jest możliwa, ale wymaga odwagi i działania.

Co możesz zrobić?

• Oceń sytuację. Czy problem dotyczy jednej osoby, czy całej kultury? Czy widzisz szansę na zmianę?
• Porozmawiaj. Jeśli to możliwe, przedstaw swoje obserwacje przełożonemu lub działowi HR, posługując się faktami i przykładami.
• Zadbaj o siebie. Szukaj wsparcia u bliskich, skorzystaj z pomocy psychologa, dbaj o odpoczynek i regenerację.
• Rozważ zmianę. Czasem najzdrowszym rozwiązaniem jest opuszczenie toksycznego miejsca i znalezienie pracodawcy, który podziela Twój sposób patrzenia na świat.

Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są bezcenne. Nie pozwól, by praca Ci je odbierała. Zmiana zaczyna się od świadomości, a Ty właśnie zrobiłeś najważniejszy krok.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Każdy menedżer i przedsiębiorca znają to uczucie – presja, niekompletne dane i konieczność podjęcia decyzji, od której zależą losy projektu, zespołu, a czasem całej firmy. Nawet najbardziej doświadczeni liderzy wpadają w pułapki myślenia, kierując się intuicją, która bywa zawodna. Dzieje się tak, ponieważ nasze mózgi, choć potężne, działają w oparciu o uproszczenia i schematy, które w złożonym świecie biznesu często prowadzą na manowce.

Poznanie mechanizmów, które kierują naszymi wyborami, to pierwszy krok do przejęcia nad nimi kontroli. Ten artykuł to praktyczny przewodnik po psychologii podejmowania decyzji w biznesie. Pokażemy, jak działają procesy decyzyjne, jak rozpoznawać błędy poznawcze i jak wykorzystać konkretne narzędzia, by Twoje wybory były bardziej świadome, racjonalne i skuteczne.

Spis treści:

1. Psychologia podejmowania decyzji – teorie i modele
2. Procesy decyzyjne w firmie – jak to wygląda w praktyce?
3. Pułapki myślenia i błędy poznawcze – jak je rozpoznawać i unikać?
4. Racjonalne podejmowanie decyzji – praktyczne techniki i narzędzia
5. Emocje i uprzedzenia w podejmowaniu decyzji biznesowych
6. Najnowsze badania i trendy w psychologii podejmowania decyzji
7. Podsumowanie i praktyczne wskazówki

Psychologia podejmowania decyzji – teorie i modele

Psychologia podejmowania decyzji to dziedzina, która bada, w jaki sposób ludzie dokonują wyborów. Przez lata sądzono, że człowiek jest istotą w pełni racjonalną, która analizuje wszystkie dostępne opcje i wybiera tę maksymalizującą korzyści (teoria racjonalnego wyboru). Jednak badania noblistów, Daniela Kahnemana i Amosa Tversky’ego, zrewolucjonizowały to podejście.

Udowodnili oni, że na co dzień posługujemy się głównie heurystykami, czyli myślowymi drogami na skróty. Pozwalają one szybko oceniać sytuację, ale są też źródłem błędów poznawczych – systematycznych pomyłek w myśleniu. Dlaczego nie zawsze jesteśmy racjonalni? Nasz umysł dąży do oszczędzania energii. Analiza każdej decyzji od podstaw byłaby zbyt kosztowna poznawczo. Dlatego zamiast grać w szachy na pełnej szachownicy możliwości, często wykonujemy kilka szybkich, intuicyjnych ruchów, nie zawsze najlepszych.

Procesy decyzyjne w firmie – jak to wygląda w praktyce?

Procesy decyzyjne w firmie rzadko są jednorazowym aktem. To złożony proces, który obejmuje identyfikację problemu, zbieranie informacji, analizę alternatyw, wybór najlepszej opcji, wdrożenie jej i ocenę wyników. Problem w tym, że w wielu firmach ten proces jest chaotyczny i nieformalny. Ktoś rzuca pomysł, ktoś inny go podchwytuje, a ostateczną decyzję podejmuje osoba, która akurat ma najwięcej władzy ale nie koniecznie najlepsze informacje do podjęcia decyzji.

Taki brak struktury to prosta droga do problemów. Uporządkowany proces decyzyjny jest fundamentem sprawnie działającej organizacji. Dlaczego?

• Wiele sytuacji konfliktowych znika, gdy jasno wiadomo, kto i kiedy miał podjąć decyzję oraz kogo o niej poinformować a z kim skonsultować.
• Menedżerowie czują się pewniej w swoich rolach, a ich współpracownicy wiedzą, czego od nich wymagać.
• Szybciej wykorzystywane są szanse i wychwytywane problemy w organizacji.
• Zmniejsza się rola plotki, a zespół może skupić się na pracy, a nie na domysłach.
• Zmniejsza się poziom stresu u pracowników dzięki bardziej przewidywalnemu otoczeniu.

Efektywne firmy rozumieją i stosują ciąg logiczny: cele -> decyzje -> zadania. To sprawia, że energia organizacji jest skoncentrowana, a zasoby wykorzystywane w optymalny sposób.

Pułapki myślenia i błędy poznawcze – jak je rozpoznawać i unikać?

Błędy poznawcze są jak niewidzialne siły, które spychają nas z kursu racjonalnego myślenia. Rozpoznanie ich to pierwszy krok do neutralizacji ich wpływu. Oto kilka najczęstszych pułapek, jeśli chodzi o podejmowanie decyzji w biznesie:

• Efekt potwierdzenia (Confirmation Bias). Tendencja do szukania i interpretowania informacji w sposób, który potwierdza nasze wcześniejsze przekonania. Jeśli menedżer uważa, że nowa kampania marketingowa jest genialna, będzie podświadomie szukał danych to potwierdzających, ignorując te negatywne. Antidotum: Aktywnie szukaj dowodów przeciwnych. Stwórz zespół „adwokata diabła”, którego zadaniem jest krytyka Twojego pomysłu.
• Nadmierna pewność siebie (Overconfidence Effect). Skłonność do przeceniania własnych umiejętności i trafności swoich sądów. Badania pokazują, że osoby o niższych zdolnościach poznawczych często przeceniają swoje umiejętności finansowe, co prowadzi do ryzykownych decyzji. Antidotum: Konfrontuj swoje prognozy z rzeczywistością. Prowadź dziennik decyzji, zapisując swoje oczekiwania i porównując je z faktycznymi wynikami.
• Awersja do zawracania. Ludzie często unikają strategii wymagających cofnięcia się lub przyznania do błędu, nawet jeśli kontynuowanie obecnego kursu jest nieefektywne. Trzymamy się projektu, w który już dużo zainwestowaliśmy, mimo że nie rokuje dobrze (tzw. efekt utopionych kosztów). Antidotum: Oceniaj decyzje na podstawie przyszłych, a nie przeszłych kosztów i korzyści. Zadaj sobie pytanie: „Gdybym dzisiaj zaczynał od zera, czy podjąłbym tę samą decyzję?”.

Racjonalne podejmowanie decyzji – praktyczne techniki i narzędzia

Sama świadomość błędów nie wystarczy. Potrzebujesz narzędzi, które wprowadzą strukturę do Twojego myślenia i ułatwią racjonalne podejmowanie decyzji.

Oto kilka sprawdzonych metod:

• Analiza SWOT. Klasyczne, ale wciąż potężne narzędzie do oceny mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń związanych z daną decyzją. Zmusza do szerszego spojrzenia na kontekst. Rozwinięciem tej analizy jest TOWS.
• Matryca decyzyjna. Prosta tabela, w której wiersze to opcje do wyboru, a kolumny to kryteria oceny (np. koszt, czas wdrożenia, zgodność ze strategią). Każdemu kryterium nadajesz wagę, a następnie oceniasz każdą opcję. To upraszcza porównywanie złożonych alternatyw.
• Tabela Alokacji Decyzji (TAD). Narzędzie, które precyzyjnie określa, kto w organizacji jest odpowiedzialny za podejmowanie konkretnych typów decyzji i w jaki sposób są podejmowane To eliminuje chaos i buduje odpowiedzialność.

Emocje i uprzedzenia w podejmowaniu decyzji biznesowych

Decyzje nigdy nie są podejmowane w emocjonalnej próżni. Badania potwierdzają, że silne emocje mogą prowadzić do irracjonalnych wyborów. Strach przed stratą bywa silniejszy niż chęć zysku, co skłania do nadmiernego unikania ryzyka. Z kolei euforia i nadmierny optymizm mogą pchać nas w stronę zbyt ryzykownych inwestycji.

Stres również jest wrogiem dobrych decyzji. W sytuacjach wysokiego napięcia nasza zdolność do przetwarzania informacji drastycznie spada. Skupiamy się tylko na najbardziej oczywistych danych, ignorując niuanse. Jak sobie z tym radzić? Coraz więcej menedżerów sięga po techniki uważności (mindfulness), które pomagają zdystansować się od emocji i spojrzeć na problem z chłodną głową. Warto też budować kulturę organizacyjną, w której otwarcie mówi się o emocjach i uprzedzeniach, a decyzje zespołowe pomagają niwelować indywidualne skrzywienia.

Najnowsze badania i trendy w psychologii podejmowania decyzji

Świat biznesu nieustannie się zmienia, a wraz z nim nasze podejście do decyzji. Co mówią najnowsze badania? Jednym z kluczowych odkryć jest negatywny wpływ… nadmiaru informacji. Okazuje się, że zbyt duża ilość danych może prowadzić do paraliżu decyzyjnego i gorszych wyborów. Mamy trudność z oddzieleniem sygnału od szumu, co przeciąża nasze zdolności poznawcze. W dobie Big Data to ogromne wyzwanie.

Dlatego tak ważna staje się rola ekspertów i systemów eksperckich, którzy potrafią syntetyzować wiedzę i przedstawiać ją w uporządkowany sposób. Nowe podejścia koncentrują się nie na zbieraniu większej ilości danych, ale na zadawaniu lepszych pytań i budowaniu prostszych modeli decyzyjnych.

Podsumowanie i praktyczne wskazówki

Podejmowanie lepszych decyzji to nie talent, ale umiejętność, którą można wyćwiczyć. Psychologia dostarcza nam mapy i kompasu, które pomagają nawigować po skomplikowanym terenie ludzkiego umysłu.

Oto trzy proste kroki, od których możesz zacząć już dziś:

1. Zidentyfikuj jedną pułapkę myślenia, w którą najczęściej wpadasz. Sama świadomość to połowa sukcesu.
2. Wypróbuj jedno proste narzędzie, np. matrycę decyzyjną, przy następnej ważnej decyzji. Zobacz, jak struktura zmienia perspektywę.
3. Porozmawiaj z zespołem o jednym procesie decyzyjnym, który można by usprawnić. Tabela Alokacji Decyzji może pomóc wyjaśnić wątpliwości, kto podejmuje decyzje, kto ją konsultuje a kto jest o niej informowany. Wspólne ustalenie zasad gry czyni cuda.

Pamiętaj, że celem nie jest bycie nieomylnym robotem-menedżerem, ale świadomym decydentem, który rozumie swoje ograniczenia i potrafi je mądrze obchodzić. To właśnie na tym polega mistrzostwo w zarządzaniu i podejmowaniu decyzji.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

W dynamicznym świecie biznesu, gdzie walka o przewagę konkurencyjną toczy się każdego dnia, firmy szukają sposobów na odkrycie i zatrzymanie swoich najcenniejszych zasobów – prawdziwych talentów. Jako menedżer lub specjalista HR z pewnością wiesz, jak wielkim wyzwaniem jest nie tylko znalezienie, ale przede wszystkim właściwa ocena i pielęgnowanie tych, którzy mają potencjał, by stać się przyszłymi liderami. Pracownicy o wysokim potencjale (HiPo) to nie tylko najlepsi wykonawcy; to silniki innowacji, które napędzają wzrost i adaptację firmy do zmian. Inwestycja w nich to strategiczna decyzja, która procentuje przez lata. Ale jak ich rozpoznać w tłumie i jak stworzyć środowisko, w którym rozkwitną? Zanurzmy się w ten temat.

Spis treści:

1. Kim są pracownicy o wysokim potencjale (HiPo) i dlaczego są tak ważni?
2. Potencjał a efektywność – kluczowa różnica, którą musisz znać
3. Identyfikacja talentów w firmie – skuteczne metody i narzędzia
4. Rozwój talentów w organizacji – strategie, które budują liderów
5. Jak motywować i utrzymać zaangażowanie pracowników o wysokim potencjale?
6. Najczęstsze błędy w zarządzaniu talentami i jak ich unikać?
7. Inwestycja w talenty to inwestycja w przyszłość firmy

Kim są pracownicy o wysokim potencjale (HiPo) i dlaczego są tak ważni?

Pracownicy o wysokim potencjale (ang. High-Potential Employees) to osoby, które wykazują zdolność, zaangażowanie i aspiracje do przejmowania w przyszłości bardziej odpowiedzialnych i złożonych ról w organizacji. To nie tylko gwiazdy obecnych wyników, ale przede wszystkim kandydaci na przyszłych liderów, innowatorów i kluczowych ekspertów. Posiadanie ich w zespole to sposób na budowanie trwałej przewagi rynkowej. Co ich wyróżnia?

• Wysoka motywacja i zaangażowanie. Nie tylko wykonują swoje zadania, ale robią to z pasją i dążą do osiągania ambitnych celów.
• Zdolność do szybkiego uczenia się. Błyskawicznie przyswajają nową wiedzę i umiejętności, z łatwością adaptując się do nowych wyzwań.
• Zdolności przywódcze. Naturalnie inspirują innych, potrafią kierować zespołem i brać odpowiedzialność za wspólne cele.
• Elastyczność i myślenie strategiczne. Z łatwością dostosowują się do zmian, patrząc na problemy z szerszej perspektywy i szukając nieszablonowych rozwiązań.
• Inteligencja emocjonalna. Rozumieją i zarządzają własnymi emocjami oraz potrafią budować silne relacje z innymi.

Potencjał a efektywność – kluczowa różnica, którą musisz znać

Jednym z najczęstszych błędów jest utożsamianie wysokiej efektywności z wysokim potencjałem. Efektywność pracowników to miara ich wydajności w osiąganiu celów na obecnym stanowisku. Wysokoefektywny pracownik doskonale realizuje zadania w wyznaczonym czasie i zgodnie z oczekiwaniami. To niezwykle cenne, ale nie gwarantuje, że ta sama osoba sprawdzi się w roli wymagającej zupełnie innych kompetencji, np. zarządzania zespołem czy tworzenia strategii.

Potencjał to z kolei zdolność do rozwoju i osiągania sukcesów w przyszłości, w rolach o większej skali i złożoności. Osoba o wysokim potencjale może być aktualnie „tylko” dobrym pracownikiem, ale jej cechy osobowości, motywacja i zdolność do nauki wskazują, że ma szansę stać się kimś znacznie więcej.

Identyfikacja talentów w firmie – skuteczne metody i narzędzia

Jak więc oddzielić ziarno od plew i zidentyfikować talenty w firmie? Poleganie wyłącznie na subiektywnej opinii menedżerów to prosta droga do pomyłek. Skuteczna identyfikacja wymaga oparcia się na rzetelnych danych i sprawdzonych narzędziach.

Zamiast tworzyć modele kompetencyjne na podstawie dyskusji, warto przeprowadzić wywiady z pracownikami, analizę dokumentów i warsztaty eksperckie. To pozwala zdefiniować, jakie kompetencje są faktycznie niezbędne do sukcesu w Twojej organizacji.

Bardzo istotne staje się wykorzystanie narzędzi psychometrycznych, które pozwalają zajrzeć głębiej niż tylko na poziom deklaracji. Jednym z takich rozwiązań jest narzędzie TIC (Test Intentio-Consesio), które pozwala na wczesne wykrycie pracowników z wysokim potencjałem przywódczym lub eksperckim. W ciągu około 15 minut, na podstawie 64 stwierdzeń, narzędzie to mierzy dwie globalne cechy osobowości: Intentio (wewnętrzne nastawienie na wkładanie wysiłku w pracę) i Consensio (gotowość do podejmowania współpracy). Daje to twarde dane o tym, czy pracownik naprawdę zechce intensywnie pracować i współpracować, a nie tylko deklaruje taką chęć. Dodatkowo test TIC daje informacje czy pracowników ma wewnętrzną potrzebę rozwoju i jak na niego będą działać wyzwania – motywująco czy będzie się wycofywał z działania.

Rozwój talentów w organizacji – strategie, które budują liderów

Sama identyfikacja to dopiero początek. Bez odpowiedniego planu rozwoju talentów w organizacji, nawet największy talent może się zmarnować lub odejść do konkurencji. Na bazie strategii firmy łatwo będzie nam zidentyfikować kogo już mamy a kto jest nam potrzebny i ile takich osób. Program talentowy jest nie tylko dla przyszłych menedżerów czy liderów ale też dla ekspertów mogących z czasem przyjąć role none-executive w organizacji. Najważniejsze jest indywidualne podejście i tworzenie programów, które odpowiadają na realne potrzeby.

Dla menedżerów i pracowników o wysokim potencjale świetnie sprawdzają się indywidualne programy rozwojowe, które uwzględniają ich unikalny potencjał i wyzwania sytuacji. Ciekawą alternatywą dla tradycyjnych szkoleń jest metodologia Rozwój Przez Wyzwania™ (RPW™). Polega ona na bezpośredniej pracy konsultanta z menedżerem w jego naturalnym środowisku pracy, co pozwala rozwiązywać rzeczywiste problemy i szybko zmieniać nawyki w pożądanym przez organizację kierunku. To rozwój w praktyce, a nie w sali szkoleniowej. Na bazie diagnozy identyfikuje 2-3 obszary najsilniej wpływające na rozwój i na nich koncentrujemy się w pracy rozwojowe.

Jak motywować i utrzymać zaangażowanie pracowników o wysokim potencjale?

Pracownicy o wysokim potencjale mają specyficzne potrzeby motywacyjne. Standardowy pakiet benefitów czy coroczna podwyżka mogą nie wystarczyć. Czują się zmotywowani, gdy ich zadania mają sens i dają realną możliwość rozwoju. Ważne jest, by obalać mity na temat motywacji. Dla nich często ważniejsza od nagród i kar jest autonomia, poczucie wpływu oraz praca nad ambitnymi, wymagającymi projektami. Istotne jest dostosowanie zadań do ich predyspozycji i tworzenie warunków, w których mogą w pełni rozwinąć skrzydła, zamiast czuć się ograniczani przez rutynę.

Najczęstsze błędy w zarządzaniu talentami i jak ich unikać?

Nawet najlepsze intencje mogą zostać zniweczone przez powszechne błędy w zarządzaniu talentami. Jednym z największych jest awansowanie pracowników „lojalnych” i „posłusznych”, a niekoniecznie kompetentnych. Taka praktyka wysyła do reszty zespołu toksyczny sygnał, że liczą się układy, a nie umiejętności, co demotywuje prawdziwe talenty. Inne pułapki to:

• Brak wyzwań. Pozostawianie HiPo zbyt długo na jednym stanowisku bez nowych, stymulujących zadań.
• Niedostateczna informacja zwrotna. Brak regularnych, szczerych rozmów o postępach, oczekiwaniach i ścieżce kariery.
• Mikrozarządzanie. Odbieranie autonomii i kontrolowanie każdego kroku, co zabija inicjatywę i kreatywność.

Inwestycja w talenty to inwestycja w przyszłość firmy

Identyfikacja i rozwój pracowników o wysokim potencjale to nie jest jednorazowy projekt HR, ale ciągły proces, który stanowi fundament strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi. To inwestycja, która zapewnia planowanie sukcesji, zwiększa innowacyjność, buduje zaangażowanie i wzmacnia całą organizację. Korzystając z opartych na danych narzędzi do identyfikacji i praktycznych metod rozwoju, możesz zbudować kadrę liderów, która poprowadzi Twoją firmę do sukcesu w nadchodzących latach. Czas przestać zgadywać i zacząć działać w oparciu o wiedzę.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Bycie liderem to coś więcej niż zarządzanie zadaniami i egzekwowanie celów. To odpowiedzialność za ludzi – ich rozwój, motywację i poczucie sensu w codziennej pracy. Dobry lider nie narzuca, ale prowadzi. Nie kontroluje, a wspiera. Jeśli chcesz się rozwijać jako lider lub dopiero zaczynasz swoją przygodę z przywództwem – ten artykuł pomoże Ci postawić pierwsze (i kolejne) kroki.

Spis treści:

1. Poznaj swój potencjał.
2. Jak być dobrym liderem w dynamicznym środowisku pracy?
3. Jak być dobrym liderem zespołu i budować zaufanie?
4. Jak być przywódcą, który inspiruje i motywuje?
5. Rozwijaj się, żeby rozwijać innych

Poznaj swój potencjał

Odpowiedź na pytanie Jak być dobrym liderem? zależy przede wszystkim od tego, jak dobrze znasz swój potencjał: energetyczny, motywacyjny, kompetencyjny oraz umiejętności związanych ze sprawnym stosowaniem taktyk wpływu (więcej naszej książce „Pięć wymiarów człowieka”, Ambroziak, Wekselberg, Wasilewski).

Czy wykorzystujesz swoje najmocniejsze strony? Czy może brakuje Ci jakiś umiejętności np. kompetencji Wpływ czy umiejętnego stosowania taktyki wpływu „Inspiracja”. A może potrzebujesz odpowiednio zorganizowanej pracy abyś mógł w pełni rozwinąć skrzydła np. jedni potrzebują dużo ludzi i zamieszania wokół siebie a inni liderzy cenią ponad wszystko spokój i ciszę w swoim otoczeniu. 

Kiedy Twoja motywacja do działania jest najsilniejsza i co musi się zdarzyć abyś w pełni mógł/mogła dać z siebie wszystko co najlepsze. 

Dobry lider wie, kiedy i w jakim tempie trzeba nadawać bieg sprawom, ale też wie co robić, aby dbać o samego siebie. By się nie wypalić i długo utrzymywać wysoki poziom sprawności działania. 

Bez tej wiedzy o sobie, lider ryzykuje szybkie wypalenie, frustrację, stres i konflikty zamiast spełniania się, osiągania sukcesów i prowadzenia ludzi w stronę realizacji celów.

Jak być dobrym liderem w dynamicznym środowisku pracy?

Zmiany są nieuniknione. Nowe technologie, nowe oczekiwania, nowe modele pracy. W takim świecie dobry lider musi być elastyczny. Potrzebujesz działać szybko, a jednocześnie nie tracić z oczu ludzi. Czy masz odpowiedni poziom kompetencji „Zmiana”, czyli umiesz szybko i sprawnie projektować zmiany, ale też w nie wchodzić?

Nie wiesz, jak być dobrym liderem? Zamiast bać się chaosu, wykorzystaj go jako źródło przewagi. Obserwuj, słuchaj, podejmuj decyzje z odwagą, bo podejmowanie decyzji to najważniejszy proces w organizacji. Ktoś musi podejmować decyzje i dobry lider potrafi być kompasem, nawet gdy wszystko wokół się zmienia. Lider bierze odpowiedzialność i daje oparcie w chaosie.

Jak być dobrym liderem zespołu i budować zaufanie?

Zacznij od zwiększania poziomu współpracy w organizacji. Pracuj z celami organizacji i wspierają budowę celów zespołu, zgodnych z celami organizacyjnymi. Budowanie zaufania to proces wynikający z obserwacji Ciebie, twoich zachowań i decyzji w czasie np. czy działasz zgodnie z postawionymi celami. Zaufanie to fundament, ale nie dostaniesz go za darmo. Każdego dnia lider pracuje na zaufanie i każdego dnia może je stracić bezpowrotnie. Nie można nakazać ludziom by Ci ufali na siłę, bo wtedy nie jesteś już liderem.

 Jak być dobrym liderem zespołu? Zacznij od sprawdzenia jak bardzo cele indywidualne członków zespołu są zgodne z celami zespołu. Daj ludziom przestrzeń, by mogli mówić otwarcie o celach, o tym jak oceniają ważne elementy ich pracy: zadania, technologię, produkty, projekty, klientów itp. Stosuj taktyki wpływu „Racjonalna perswazja” i „Konsultacja”. Reaguj na problemy. Doceniaj, nie tylko krytykuj.

Lider nie stoi ponad zespołem – on jest jego częścią. Dziel się odpowiedzialnością za zadania, a nie tylko zadaniami. Wykorzystywanie kompetencji organizacyjnej „Organizacja pracy” jest ważną umiejętnością, ale nie najważniejszą. 

Spójność w celach, w ocenie ważnych spraw dla zespołu oraz transparentność działań – to wszystko wpływa na jakość współpracy, która jest podstawą zaufania. Tylko wtedy Twój zespół będzie zgrany, skuteczny i zaangażowany.

Jak być przywódcą, który inspiruje i motywuje

Bycie przywódcą to konkretna praca i konkretne umiejętności Jak być przywódcą, który inspiruje? Rozwijaj kompetencji menadżerskie związane z pracą z ludźmi takie jak:” Inicjatywa” i „Wpływ”. 

Umiejętnie stosuj taktykę wpływu „Inspiracja” tj. nie przesadzaj z emocjami, bo emocje pozytywne mogą wypalić Twój zespół.

Twórz z zespołem motywujące cele, dobieraj właściwych ludzi do właściwych zadań. Nic tak w pracy ludzi nie motywuje jak odpowiednio dobrane zadania.

Podejmuj ryzyko, jeśli wiesz jaki masz poziom kompetencji przedsiębiorczej „Podejmowanie skalkulowanego ryzyka”. Pokaż, że też się uczysz, że nie boisz się błędów i bierzesz za nie odpowiedzialność. Błędy są elementem działania człowieka i same w sobie nie mają znaczenia, znaczenie ma co robimy jak popełniamy błąd. 

 Ludzie chcą podążać za kimś, kto jest prawdziwy.

Motywacja do pracy to proces. Dobry lider kontroluje ten proces poprzez odpowiednie tworzenie warunków utrzymujących odpowiedni poziom motywacji np. zdolnych, ale leniwych pobudza do działania terminami a pracowitym daje ambitne zadania. Motywacja rodzi się z poczucia sensu. Dobry przywódca pokazuje „dlaczego”, nie tylko „co”. Opowiada o celach, kierunku. I daje przykład – swoim zaangażowaniem, energią, pasją.

Rozwijaj się, żeby rozwijać innych

Lider, który przestaje się rozwijać, zatrzymuje swój zespół. Znasz swój potencjał, to zacznij rozwijać potencjał zespołu. Dobieraj zadania do możliwości i potrzeb rozwojowych, bo nie każdy poradzi sobie jak wrzucimy go do głębokiej wody. Chcesz być coraz lepszym liderem? Inwestuj w siebie. Ucz się, testuj nowe podejścia, pytaj o feedback. Skorzystaj z profesjonalnego wsparcia – to między innymi szkolenia dla managerów albo coaching menedżerski.

Nie chodzi o to, by być idealnym. Chodzi o to, by zmiana była Twoją stałą, elementem twórczym bez którego nie możesz funkcjonować. Lider to ktoś, kto ciągle poszukuje – lepszych rozwiązań, skuteczniejszych sposobów działania, nowych inspiracji. Dzięki temu zespół rośnie razem z Tobą a Ty z zespołem.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Czy zdarzyło Ci się zatrudnić menedżera z perfekcyjnym CV, który po kilku miesiącach tracił zapał oraz inicjatywę, lub awansować osobę z dużą energią, która jednak nie potrafi współpracować z zespołem? W obu przypadkach problemem nie są kompetencje twarde, lecz motywacja i gotowość do współpracy.

Dlatego Instytut Gaussa sp. z o.o. oferuje test Intentio Consensio (TIC) – narzędzie autorstwa dr. Victora Wekselberga, dzięki któremu w 15 minut trafnie przewidzisz, kto „pociągnie” organizację do przodu, a kto potrzebuje innego środowiska pracy lub dodatkowego wsparcia rozwojowego.

 1. Dlaczego TIC, a nie kolejny „pseudo test osobowości”?

Większość popularnych kwestionariuszy opisuje styl zachowania, temperament czy preferencje komunikacyjne. TIC idzie krok dalej – mierzy wewnętrzne nastawienie do wkładania wysiłku w pracę (Intentio) i gotowość do podejmowania współpracy (Consensio), czyli dwie siły napędowe, od których zależy:

• zaangażowanie w cele firmy,

• identyfikacja z kulturą organizacyjną,

• inicjatywa i orientacja na zmiany,

• umiejętność pracy w zespole,
• motywację do pracy.

Rezultat? Otrzymujesz konkretną diagnozę motywacyjnego potencjału, a nie jedynie opis cech.

 2. Naukowe fundamenty – polska teoria, globalne zastosowanie

TIC bazuje na koncepcji Struktur Poznawczych Osobowości w Pracy z pracy doktorskiej Victora Wekselberga, rozwiniętej na bazie inspiracji teorią prof. Wiesława Łukaszewskiego, gdzie osobowość postrzegana jest jako hierarchia informacji:

1. Wizje – jak powinno być,
2. Modele – jak jest,
3. Programy – jak działać skutecznie.

Dzięki pomiarowi różnicy między wizjami a modelami TIC odsłania wewnętrzną „iskrę” mobilizującą do wysiłku i współpracy – kluczowy element motywacji, którego nie uchwycą testy samo opisowe.

 3. Jak to działa w praktyce?

• 64 stwierdzenia oceniane w skali siedmiopunktowej, które mierzą dwie globalne cechy osobowści Intentio i Consensio

• ok. 15 minut pracy badanej osoby – online, indywidualnie bądź grupowo,

• Automatyczny raport zawierający wyniki dwóch głównych skal (Intentio, Consensio) i sześciu podskal (Wizje, Modele, Programy dla każdej z nich), z rekomendacjami interpretacyjnymi dla psychologa,

• Normy oparte na próbie 2 546 dorosłych w wieku 18–65 lat,

• Rzetelność potwierdzona współczynnikami alfa Cronbacha na poziomie satysfakcjonującym dla głównych skal

• Trafność potwierdzona analizą czynnikową oraz związkami z osiągnięciami zawodowymi i akademickimi.

 4. Gdzie TIC przynosi najwięcej korzyści?

 Rekrutacja i selekcja

Pewność, że kandydaci nie tylko „potrafią”, lecz także mają odpowiedni poziom motywacji i pasują do Twojej firmy

Programy talentowe

Wczesne wykrycie pracowników z wysokim potencjałem przywódczym lub eksperckim.

Assessment/Development Center

Zgodnie ze standrdami przeprowadzania AC/DC, komplementarne dane o osobowości, które pokazują szanse na rozwój określonych kompetencji.

Coaching i mentoring

„Mapa motywacyjna” klienta, ułatwiająca stawianie trafnych celów rozwojowych.

Budowanie zespołów

Konkretna informacja o gotowości do podejmowania współpracy poszczególnych członków zespołu – fundament efektywnego teamu.

Dobór szkoleń i działań rozwojowych

Precyzyjna diagnoza potrzeb, eliminująca kosztowne, nietrafione interwencje.

 5. Dlaczego organizacje wybierają TIC z Instytutem Gaussa?

1. Sprawdzony w polskich firmach – TIC od lat wspiera procesy HR zarówno w korporacjach, jak i w MŚP.
2. Platforma online – łatwa obsługa dużych projektów rekrutacyjnych; wyniki dostępne natychmiast.
3. Bezpieczeństwo pomiaru – narzędzie kategorii C (wyłącznie dla psychologów), co gwarantuje profesjonalny standard badań.
4. Kompleksowe wdrożenie – Instytut Gaussa szkoli użytkowników, zapewnia materiały interpretacyjne i konsultacje z ekspertami.
5. Elastyczne licencje – możliwość zakupu pakietów jednorazowych lub abonamentu dopasowanego do skali działań.

 6. Kto może korzystać z TIC?

• Psycholodzy zatrudnieni w dziale HR lub współpracujący z firmą (wymagany dyplom magistra psychologii).

• Pracownicy naukowi z tytułem co najmniej mgr psychologii – do celów naukowych.

• HR managerowie i HR Business Partnerzy we współpracy z psychologiem mogą integrować wyniki TIC z procesami organizacyjnymi.

 7. Jak zacząć?

1. Skontaktuj się z Instytutem Gaussa – omówimy potrzeby Twojej organizacji i model licencjonowania.
2. Szkolenie wdrożeniowe – w ciągu jednego dnia poznasz zasady badania i interpretacji wyników.
3. Badania pilotażowe – sprawdź TIC w kluczowym zespole lub w najbliższym procesie rekrutacji.
4. Analiza i rekomendacje – nasi konsultanci pomogą przełożyć wyniki na konkretne decyzje rozwojowe.

 8. Podsumowanie – inwestycja, która się zwraca

W czasach, gdy dostępność kandydarów spada, wzrasta wartość dobrych narzędzi selekcyjnych. Koszt „złego” zatrudnienia bywa liczony w dziesiątkach lub setkach tysięcy złotych a trafna diagnoza motywacyjnego potencjału staje się przewagą konkurencyjną. TIC dostarcza twardych danych o tym, czy kandydat lub pracownik naprawdę zechce pracować intensywnie i wspólnie z innymi, a nie tylko deklaruje taką chęć w rozmowie kwalifikacyjnej.

Zaufaj nauce, doświadczeniu Instytutu Gaussa i rozwiązaniu, które już dziś pomaga firmom dobierać, rozwijać i utrzymywać ludzi z prawdziwą energią do działania.

Chcesz dowiedzieć się więcej?

Wmów prezentację narzędzia. Sprawdź, jak TIC może odmienić Twoją

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

W codziennych rozmowach, zarówno w życiu osobistym, jak i w biznesie, często słyszy się, że współpraca bywa wyzwaniem. Kiedy wspólnie realizujemy zadania, naturalnie określamy to mianem współpracy. Rodzi się jednak pytanie, czy jest to jedynie proste „robienie czegoś razem”, czy może znacznie bardziej złożone zjawisko społeczne, które wymaga głębokiego zrozumienia. Dla zapewnienia efektywnej współpracy w organizacji, konieczne jest przyjęcie tej drugiej perspektywy .

Czym jest „Współpraca” i czym nie jest?

Potoczna definicja współpracy, mówiąca o „działalności prowadzonej wspólnie przez jakieś osoby”, choć słuszna, nie oddaje jej pełnego, organizacyjnego wymiaru. Kluczowe jest zrozumienie, że prawdziwa współpraca to znacznie więcej niż tylko „robienie czegoś razem” (patrz „Mała książeczka o współpracy”). Na przykład, inżynierowie przygotowujący różne części programu komputerowego działają razem w jakimś zadaniu, ale nie zawsze jest to równoznaczne z efektywną współpracą w sensie organizacyjnym. Sama koordynacja zadań czy równoczesne działanie nie wystarczą do osiągnięcia pełnej synergii.

Istotą współpracy są cele grupowe, które funkcjonują niezależnie od celów poszczególnych osób, choć mogą być z nimi zgodne. Prawdziwa współpraca wykracza poza sumę indywidualnych wysiłków i nie polega na prostym połączeniu pojedynczych celów, ani na posiadaniu tożsamych celów indywidualnych. Bez jasno zdefiniowanych celów grupowych, które są zrozumiałe i akceptowane przez wszystkich uczestników, istnieje ryzyko, że nawet wspólne przedsięwzięcie zakończy się niepowodzeniem, frustracją i brakiem oczekiwanych rezultatów.

Współpraca bywa również mylona z kilkoma innymi zjawiskami. Po pierwsze, często określa się ją jako przeciwieństwo rywalizacji. Jest to jednak mylące, ponieważ brak rywalizacji nie oznacza automatycznie współpracy. Współpraca opiera się na zgodności pomiędzy celami na różnym poziomie, podczas gdy współzawodnictwo bazuje na konflikcie pomiędzy celami indywidualnymi lub grupowymi. Brak zgodności celów oznacza niski poziom współpracy, ale nie musi oznaczać konfliktu.

Po drugie, współpraca jest często mylona z dobrymi relacjami między ludźmi lub subiektywnym poczuciem współpracowania. Pracownicy mogą oceniać współpracę jako pozytywną, ponieważ po prostu się lubią, a nie dlatego, że efektywnie współpracują w kontekście osiągania celów organizacyjnych. Ważne jest, aby rozróżnić samo zjawisko współpracy od jej oceny czy relacji społecznych.

Warto też zauważyć, że w organizacji współpraca to proces, który zmienia się w czasie a nie pojedyncze zachowania pracownika.

Konsekwencje braku odpowiedniego poziomu współpracy w organizacji

Brak efektywnej współpracy, zwłaszcza pomiędzy różnymi działami organizacji, prowadzi do szeregu negatywnych konsekwencji, które mogą znacząco obniżyć efektywność całej firmy. Jednym z najpoważniejszych problemów jest pogłębianie się tzw. „silosowości”. W takiej sytuacji, poszczególne części organizacji mogą funkcjonować, ale ich wspólne działanie jest zaburzone. Cele działów niekoniecznie są zgodne lub zsynchronizowane z nadrzędnymi celami całej firmy, co rodzi konflikty i brak spójności. Na przykład dział sprzedaży ma sprzedać jak najwięcej a dział produkcji ma produkować w jak najwyższej jakości, co może wpływać na rzeczywiste zdolności produkcyjne.

Problem ze współpracą ma również bezpośrednie konsekwencje dla motywacji pracowników. Kiedy ludzie nie widzą sensu we współpracy między działami, skupiają się głównie na swoich celach indywidualnych, tracąc z oczu cele organizacji. To uderza w ich zaangażowanie i poczucie sprawczości. Pracownicy mogą odmawiać udziału w badaniach czy projektach, jeśli czują, że wnioski z poprzednich działań nie zostały wdrożone, co dodatkowo pogłębia apatię i brak zaufania do zarządu. Sytuacja, w której deklaruje się potrzebę zwiększenia współpracy, ale nie podejmuje rzeczywistych działań, prowadzi do tego, że poziom współpracy rośnie jedynie wewnątrz zespołów, podczas gdy spada między działami. Takie zjawisko widzimy w badaniach podłużnych prowadzonych w organizacjach.

Korzyści związane z aktywnym zwiększaniem poziomu współpracy w organizacji

Zajęcie się współpracą w organizacji, rozumianą jako złożone zjawisko społeczne, przynosi wymierne korzyści, które mają wpływ na wszystkie obszary funkcjonowania firmy. Aktywne kształtowanie i wspieranie współpracy umożliwia:

• Podnoszenie sprawności działania różnych organizacji: Dotyczy to nie tylko przedsiębiorstw komercyjnych, ale także instytucji rządowych, samorządowych czy pozarządowych. Sprawna współpraca optymalizuje procesy i zwiększa ogólną wydajność.
• Rozwiązywanie złożonych problemów: W obliczu skomplikowanych wyzwań, takich jak problemy ekologiczne czy epidemie, efektywna współpraca między podmiotami jest kluczowa dla znalezienia skutecznych rozwiązań. W biznesie przekłada się to na zdolność do pokonywania trudności rynkowych i operacyjnych.
• Zwiększanie innowacyjności biznesu: Kiedy ludzie efektywnie współpracują, wymiana wiedzy i pomysłów staje się naturalnym procesem. To sprzyja kreatywności i tworzeniu nowych rozwiązań, produktów czy usług, co jest fundamentem innowacji. Pamiętajmy, że innowacyjność jest procesem społecznym, który wymaga dobrego poziomu współpracy.
• Rozwiązywanie konfliktów: Efektywna współpraca opiera się na zrozumieniu celów i perspektyw innych stron. Pozwala to na konstruktywne rozwiązywanie sporów, zarówno politycznych, społecznych, jak i wewnętrznych konfliktów organizacyjnych.
• Zwiększanie sukcesów w sportach zespołowych i bycie bardziej konkurencyjnym międzynarodowo: Choć wydaje się to metaforą, zasady współpracy w sporcie przekładają się na biznes. Zgrane zespoły, które działają według wspólnych jasnych celów zespołowych, osiągają lepsze wyniki. W skali makro, zdolność do współpracy między organizacjami czy nawet państwami zwiększa konkurencyjność na arenie międzynarodowej.
• Synchronizowanie zespołów: Jak pokazało doświadczenie firm mierzących się ze wzrostem liczby pracowników, synchronizacja zespołów jest konieczna. Zasada „making large teams working like small teams” opiera się na ciągłym synchronizowaniu i rozwiązywaniu problemów, co pozwala komórkom działać według ponad „komórkowego celu” – czyli współpracować.

Jak zapraszać do współpracy?

Aby współpraca mogła zaistnieć, niezbędne jest spełnienie pewnych warunków. Brak procedur, odpowiednich kompetencji czy poczucia potrzeby współpracy to czynniki, które ją uniemożliwiają. Kluczowe jest również zrozumienie kontekstu i historii interakcji społecznych w organizacji. Nowy menedżer, zanim zacznie wprowadzać zmiany, powinien dokładnie poznać, co działo się w zespole od strony społecznej, jakie cele były realizowane i jaki był poziom współpracy w przeszłości.

Zamiast jedynie mówić o współpracy, należy ją aktywnie budować i praktykować. Ludzie powinni być zachęcani do zadawania pytań, takich jak: „Dlaczego mamy konflikt z tamtym działem? Czy wynika to z problemu w rozumieniu celów, czy ze sprzeczności celów organizacyjnych działów i celów firmy?”. Ważne jest, aby zarząd był zaangażowany w budowanie współpracy na wszystkich poziomach, a nie tylko deklarował jej potrzebę. Silnym mechanizmem wzmacniającym współpracę jest wdrożenie takich narzędzi jak strategia organizacyjna.

Podsumowując, współpraca to nie tylko modne hasło, ale skomplikowane zjawisko społeczne, które wymaga świadomego zarządzania. Poprzez zrozum

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

W dzisiejszym dynamicznym środowisku biznesowym, precyzyjna ocena kompetencji pracowników jest kluczowa dla sukcesu każdej organizacji. Tradycyjne metody, choć wartościowe, często bywają kosztowne i wymagają znacznego zaangażowania logistycznego. W odpowiedzi na te wyzwania, coraz większego znaczenia nabierają Sytuacyjne Testy Decyzyjne (SJT – Situational Judgement Tests). W Instytucie Gaussa od lat pomagamy organizacjom w tworzeniu i wdrażaniu tych innowacyjnych narzędzi, które pozwalają na trafne prognozowanie efektywności w pracy.

Czym są Sytuacyjne Testy Decyzyjne?

Sytuacyjne Testy Decyzyjne to narzędzia psychometryczne, które mierzą kompetencje poprzez ocenę jakości decyzji lub działań podejmowanych w hipotetycznych, lecz realistycznych sytuacjach. Ich podstawowa idea zakłada, że testy te mierzą wiedzę intuicyjną (tacit knowledge), której często nie można zmierzyć za pomocą innych testów psychologicznych.

Budowanie testów kompetencyjnych – Struktura Sytuacyjnego Testu Decyzyjnego:

1. Test składa się z opisów konkretnych sytuacji, osadzonych w środowisku organizacyjnym.
2. Do każdej sytuacji przyporządkowane są różne zachowania lub decyzje.
3. Zadaniem osoby badanej jest ocena skuteczności działań w odniesieniu do przedstawionych scenariuszy.

Co istotne, Sytuacyjne Testy Decyzyjne buduje się dla określonego zawodu lub stanowiska pracy, na przykład menedżera, sprzedawcy, przedsiębiorcy czy HR Managera. Pozwala to na precyzyjne dopasowanie treści testu do realiów konkretnego stanowiska, co zwiększa trafność i użyteczność testu.

Kompetencje w centrum uwagi Instytutu Gaussa

Kompetencja to zbiór zachowań, które mają bezpośredni wpływ na skuteczność działania w jednym zakresie. Ważne jest zrozumienie, że nie ma uniwersalnych kompetencji; ich opis i znaczenie zależą od kontekstu sytuacyjnego, takiego jak kultura organizacyjna czy specyficzne wymogi stanowiska pracy.

Dlatego kluczowym elementem naszej metodologii jest poziomowanie kompetencji (od poziomu 1 do poziomu 5).

Oznacza to, że dla każdej mierzonej kompetencji tworzymy szczegółowe opisy jakościowe, wyrażające określoną efektywność na danym stanowisku pracy. Na przykład, w kompetencji „Działania pro-biznesowe” możemy wyróżnić poziomy od „Działa w oderwaniu od biznesu” (Poziom 1) do „Wpływa pozytywnie na wyniki biznesowe” (Poziom 5). Podobnie w przypadku kompetencji „Inicjatywa”, gdzie Poziom 1 to „Nie wykazuje inicjatywy”, a Poziom 5 to „Stymuluje inicjatywę w organizacji”. Te poziomy są weryfikowane empirycznie za pomocą analiz statystycznych, aby zapewnić ich zgodność z przewidywaną efektywnością w pracy.

Jak budujemy Sytuacyjne Testy Decyzyjne dla organizacji?

BUDUJEMY TEST OD NOWA

Konstrukcja Sytuacyjnego Testu Decyzyjnego to proces wymagający przede wszystkim odpowiedniej wiedzy o budowanych kompetencjach, staranności i ekspertyzy psychometrycznej. W Instytucie Gaussa przeprowadzamy go w kilku kluczowych etapach, zawsze z myślą o pełnej walidacji psychometrycznej. Co ważne jest to proces partycypacyjny, uwzględniający potrzeby danej firmy.

1. Analiza celów i strategii organizacyjnej: Rozpoczynamy od zrozumienia kontekstu biznesowego i strategicznych priorytetów organizacji, w obszarze których test ma mierzyć kompetencje.
2. Dobór i opisanie behawioralnego modelu kompetencyjnego: Na tym etapie określamy, które kompetencje będą mierzone testem, a następnie szczegółowo je opisujemy, definiując konkretne poziomy jakościowe. To pozwala na stworzenie testu idealnie dopasowanego do unikalnych potrzeb i kultury danej firmy.
3. Przygotowanie opisów sytuacji i decyzji: Tworzymy realistyczne sytuacje decyzyjne, które odzwierciedlają codzienne wyzwania na danym stanowisku. Do każdej sytuacji przypisujemy zestaw możliwych zachowań lub decyzji, które będą oceniane przez badanego.
4. Badanie weryfikujące wewnętrzną strukturę i rzetelność testu: Na tym etapie, z wykorzystaniem zaawansowanych metod statystycznych, upewniamy się, że test jest spójny wewnętrznie i niezawodny w swoim pomiarze.
5. Badania walidacyjne: Jest to kluczowy etap, podczas którego weryfikujemy trafność prognostyczną (czy test skutecznie przewiduje efektywność pracy) oraz trafność konwergencyjną (czy wyniki testu korelują z innym pomiarem np. przy pomocy AC). Konieczność weryfikowania informacji na każdym etapie konstrukcji testu jest dla nas priorytetem.

Proces ten gwarantuje, że otrzymujecie Państwo narzędzie nie tylko dopasowane, ale przede wszystkim wiarygodne i skuteczne.

BUDUJEMY SPECJALNY KLUCZ ODPOWIEDZI DLA WASZEJ FIRMY, DO JUŻ GOTOWEGO TESTU

Do już zbudowanych testów, budujemy klucz odpowiedzi dopasowany lokalnie dla firmy. Czyli teoretycznie mamy ten sam test, ale inaczej są liczone odpowiedzi, bo w danej firmie inna odpowiedź jest poprawna. Skontaktuj się aby dowiedzieć się więcej.

Korzyści z budowania własnych Sytuacyjnych Testów Decyzyjnych dla organizacji

Inwestycja w rozwój własnych, zindywidualizowanych Sytuacyjnych Testów Decyzyjnych przynosi szereg wymiernych korzyści, zarówno w obszarze selekcji, jak i rozwoju pracowników.

OPTYMALNE WYKORZYSTANIE W SELEKCJI:

• Wysoka trafność dopasowania: Testy te, budowane pod konkretne stanowiska i kulturę organizacji, pozwalają na precyzyjne dopasowanie mierzonych kompetencji do rzeczywistych wymogów roli. Dzięki temu rekrutacja staje się bardziej efektywna, a nowi pracownicy szybciej osiągają pełną wydajność.
• Element baterii testów: Sytuacyjne Testy Decyzyjne doskonale sprawdzają się jako jedno z narzędzi w szerszej baterii testów, uzupełniając inne metody oceny.
• Ocena możliwości rozwojowych: Poza bieżącą oceną, testy te pozwalają ocenić potencjał rozwojowy kandydata w zakresie kluczowych kompetencji.
• Efektywność kosztowa i logistyczna: W porównaniu do tradycyjnych Assessment Center, Sytuacyjne Testy Decyzyjne są znacznie mniej kosztowne i wymagają mniejszych nakładów logistycznych. Możliwość badania zdalnego, indywidualnego lub grupowego zwiększa ich elastyczność. Czas badania jest również znacznie krótszy, zazwyczaj trwa od 30 do 40 minut, w porównaniu do jednego lub dwóch dni w przypadku Assessment Center.
• Pełna standaryzacja: W przeciwieństwie do Assessment Center, gdzie wynik może być zależny od grupy asesorów, Sytuacyjne Testy Decyzyjne zapewniają pełną standaryzację narzędzia i oceny [.

OPTYMALNE WYKORZYSTANIE W ROZWOJU:

• Spersonalizowane ścieżki rozwojowe: Wyniki testów umożliwiają dopasowanie ścieżki rozwojowej do indywidualnych możliwości kompetencyjnych pracownika.
• Ukierunkowane działania rozwojowe: Organizacja może skupić się na podnoszeniu konkretnych, zdiagnozowanych kompetencji, co zwiększa efektywność programów szkoleniowych i rozwojowych.
• Dobór odpowiednich interwencji: Dzięki precyzyjnej diagnozie, możliwe jest dobranie najbardziej adekwatnych działań rozwojowych, biorąc pod uwagę specyfikę mierzonej kompetencji.

STRATEGICZNE KORZYŚCI DLA ORGANIZACJI:

• Wzmocnienie kultury organizacyjnej: Tworzenie testów opartych na wewnętrznych modelach kompetencyjnych i specyficznych sytuacjach biznesowych sprawia, że test staje się odzwierciedleniem unikalnej kultury organizacji i ma na nią realny wpływ.
• Zwiększona trafność predykcyjna: Gdy testy są budowane na bazie rzeczywistych wyzwań i oczekiwań danego stanowiska w konkretnej organizacji, ich zdolność do przewidywania sukcesu w pracy znacząco wzrasta.
• Budowanie wewnętrznej ekspertyzy: Proces tworzenia testów w Instytucie Gaussa angażuje ekspertów wewnętrznych z Państwa organizacji, co prowadzi do pogłębienia zrozumienia kompetencji i ich roli w sukcesie firmy.
• Długoterminowa inwestycja: Raz stworzony i zwalidowany test jest wartościowym aktywem, który może być wielokrotnie wykorzystywany do selekcji i rozwoju, generując oszczędności w dłuższej perspektywie.

Gotowe Sytuacyjne Testy Decyzyjne dostępne w Instytucie Gaussa do których można zbudować lokalny klucz odpowiedzi:

1. Test Kompetencji Organizacyjnych (2 kompetencje)
2. Test Kompetencji Przedsiębiorczych (3 kompetencje)
3. Test Kompetencji Menedżerskich (5 kompetencji)
4. Test Kompetencji Sprzedażowych (5 kompetencji)
5. Test Kompetencji HR (4 kompetencje)

W Instytucie Gaussa wiemy, że Sytuacyjne Testy Decyzyjne to przyszłość oceny kompetencji. Dzięki precyzyjnemu pomiarowi wiedzy intuicyjnej, a także możliwości pełnego dopasowania do specyfiki organizacji, stanowią one potężne narzędzie w rękach menedżerów i specjalistów do spraw zarządzania zasobami ludzkimi. Zachęcamy do rozważenia budowy własnych, Sytuacyjnych Testów Decyzyjnych, aby zapewnić Państwa organizacji przewagę konkurencyjną w obszarze zarządzania talentami.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Coaching kariery pozwala Ci spojrzeć na własną ścieżkę zawodową z nowej perspektywy.

Dzięki dodatkowym informacjom o swoim potencjale zyskujesz przestrzeń do refleksji, lepszego poznania siebie oraz zdefiniowania celów, które naprawdę mają dla Ciebie znaczenie.
Wspieramy Cię w odkrywaniu Twojej głębokiej motywacji, dostępnej energii czy kompetencji niezbędnych na nowej drodze.

To proces, który nie daje gotowych odpowiedzi. Pomaga samodzielnie podejmować decyzje uwzględniając szersze tło i informacje, które do tej pory nie były dla Ciebie dostępne.

Pomaga przejść przez zmianę – czy to w postaci awansu, przekwalifikowania, czy startu w nowej branży. Coaching kariery może być początkiem głębokiej transformacji, która zaprocentuje nie tylko w pracy, ale i w życiu prywatnym.

Doradztwo zawodowe dla osób na rozdrożu

Czasem mamy trudny moment w życiu, czujemy się wypaleni, zmęczeni czy nie widzimy nowych wyzwań w firmie, w której pracujemy. Albo dostajemy bardzo dobrą ofertę z rynku, ale nie czujemy na 100% że jesteśmy gotowi. Intuicyjnie czujemy, że czegoś nam brakuje w całej układance, ale nie możemy tego nazwać.

Doradztwo zawodowe to rozwiązanie dla Ciebie, jeśli czujesz, że stoisz w miejscu, szukasz nowej ścieżki albo chcesz bardziej świadomie planować swoją karierę.

Program zaczyna się od solidnej diagnozy psychologicznej Twojego potencjału. Dzięki niej dowiesz się między innymi o tym:

• Jakie otoczenie pozwala maksymalnie uwalniać Twój potencjał?
• Co daje Ci naturalny napęd do działania?
• Jak skutecznie wpływasz na swoje otoczenie?
• W jakich aspektach pracy menedżera działasz najskuteczniej?
• Jak dobrze poruszasz się po organizacji?
• Jak sobie radzisz w sytuacjach wymagających np. przedsiębiorczego działania?
• Jaki poziom ryzyka akceptujesz i jak należy w związku z tym postępować?

Analizujemy Twoje predyspozycje, kompetencje i aktualne potrzeby rynku prac. Razem z Tobą podczas sesji warsztatowej wypracowujemy motywujące kierunki działania.

Doradztwo zawodowe to także wskazówki dotyczące przekwalifikowania lub rozwoju kompetencji. Jeśli będziesz potrzebować głębszej pracy nad wejściem do nowej roli to zawsze możesz skorzystać z naszych Indywidualnych Programów Rozwojowych dopasowanych do Twoich potrzeb.

Wymierne efekty diagnozy potencjału zgłaszane przez osoby, które przeszły taki proces w Instytucie Gaussa

• „Zacząłem zadawać inne pytania na rozmowach, bo nie chcę się znowu męczyć w nowej pracy. Pytania o wynagrodzenie, itp. nie mówią o tym w jakim otoczeniu będę pracować i jak intensywność pracy jest przewidywana. Dla mnie to najważniejsze informacje.”
• „Zanim podejmę decyzję o współpracy, bardzo precyzyjnie weryfikuję zakres odpowiedzialności, podejmowania decyzji i realizacji zadań – zgodnie z Waszym modelem Odpowiedzialność > Decyzje > Zadania. Mam za sobą wystarczająco dużo doświadczeń, w których odpowiadałam za cudze decyzje i realizowałam nie swoje zadania. Dziś jasno oddzielam te trzy obszary.”
• „Nie wiedziałem, że „Organizacja pracy” i „Podejmowanie skalkulowanego ryzyka” to moje tak silne strony. Nowa rola teraz wydaje się bardziej odpowiednia dla mnie, bo właśnie tego będę bardzo potrzebował”

Czasem stawiamy nie na to co potrzeba albo wchodzimy w niejasną sytuację lub otoczenie, które nie pozwala nam rozwinąć skrzydeł. Większa świadomość sytuacji daje nam inne możliwości negocjowania warunków pracy, czy sposobu w jaki będziemy ją wykonywać.

Doradztwo zawodowe i coaching kariery w jednym procesie

Połączenie doradztwa zawodowego i coachingu kariery daje Ci wszechstronne wsparcie – z jednej strony narzędziowe, z drugiej – głęboko refleksyjne. To podejście, które wykorzystujemy, gdy zależy Ci zarówno na konkretnych rozwiązaniach, jak i na trwałej zmianie sposobu i kierunku działania.

Doradztwo zawodowe i coaching kariery pomagają Ci w wyznaczaniu celów, ale też zwiększają motywację i zaangażowanie w działania związane z osobistym rozwojem. Wspieramy Cię nie tylko w wyborze kierunku, lecz także w bezpiecznej zmianie sposobu działania czy stworzenia warunków do rozwoju ważnych dla Ciebie umiejętności. Łącząc doradztwo zawodowe i coaching kariery, skutecznie aktywizujemy i wyzwalamy Twój potencjał.

Coaching kariery wspierający zmianę i decyzje zawodowe

Zmiana pracy, awans, decyzja o założeniu własnej firmy – każda z tych sytuacji wiąże się z niepewnością. Umiejętności związane z: działaniem w zmianie oraz działania z ryzkiem poznasz podczas badania, więc łatwiej Ci będzie wybrać właściwy sposób przechadzania przez zmianę.

Coaching kariery wspiera Cię na każdym etapie tej drogi. Pomaga nazwać obawy, rozpoznać bariery i wypracować rozwiązania, które będą zgodne z Tobą.

W naszej pracy bazujemy także na narzędziach i technologii wykorzystywanej przez coaching biznesowy. Dzięki temu możesz liczyć na podejście cało

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego uczciwi ludzie decydują się na działania na szkodę swojego pracodawcy? Największym problem jest sytuacja, gdy takie działanie jest systemowe i zorganizowane, Często stoi za tym zjawisko anomii pracowniczej, które kształtuje postawy i zachowania w organizacji. W artykule przyjrzymy się temu, czym jest anomia pracownicza, jakie mechanizmy psychologiczne nią rządzą i co zrobić, aby jej zapobiegać.

Spis treści:

1. Czym jest anomia pracownicza?
2. Jakie czynniki sprzyjają anomii w miejscu pracy?
3. Jak zapobiegać anomii pracowniczej?

Czym jest anomia pracownicza?

Anomia pracownicza to zjawisko społeczne polegające na systematycznym występowaniu w grupach pracowniczych nieuczciwych zachowań doprowadzających do wymiernych strat finansowych w organizacji (patrz książka Oszustwa i nieuczciwość w organizacjach). Pracownicy zaczynają akceptować działania, które normalnie byłyby uznawane za niewłaściwe. Kradzież, nadużycia czy fałszowanie dokumentacji stają się codzienną praktyką, a osoby zaangażowane w takie działania przestają odczuwać wyrzuty sumienia.

Anomia pracownicza jest silnie związane z celami jakie stawia firma pracownikom, jeśli cele są nieosiągalne, źle sformułowane, wzajemnie sprzeczne to rośnie frustracja i jednocześnie szansa na zachowania anomijne.

Zjawisko anomii nie pojawia się znikąd, jest efektem wielu lat zaniedbań lub niewłaściwe przeprowadzanych transformacji.

Jak pokazują badania Euler Hermes z 2012 roku, ponad 78% firm w Polsce padło ofiarą nieuczciwych zachowań pracowników. Co więcej, w porównaniu z poprzednim rokiem wskaźnik ten praktycznie nie uległ zmianie. Skala problemu jest więc ogromna, a anomia pracownicza ma realne konsekwencje finansowe dla przedsiębiorstw.

W firmach dotkniętych anomią mogą pojawiać się zorganizowane grupy, które np. wynoszą produkty i spisują je na straty podczas remanentu lub wykorzystują firmowe zasoby do własnych celów (urządzenia, technologię, markę firmy itp.). Pracownicy usprawiedliwiają swoje działania, twierdząc, że w ten sposób rekompensują sobie brak podwyżek lub złe traktowanie ze strony przełożonych.

Jakie czynniki sprzyjają anomii w miejscu pracy?

Anomia nie pojawia się przypadkowo. Jest wynikiem konkretnych problemów w organizacji, które prowadzą do stopniowego osłabiania norm etycznych. Wśród najczęstszych przyczyn można wyróżnić:

1. Nieefektywna struktura organizacyjna
   
   Kiedy w firmie brakuje jasnych zasad i odpowiedzialności, łatwiej o nadużycia. Chaos organizacyjny, bałagan i brak przejrzystości sprzyjają podejmowaniu nieuczciwych działań. Brak ciągu logicznego cele>decyzje>zadania powoduje powstawanie „szarych stref”. W firmie pojawia się wtedy dużo tzw. „piłek niczyich”. Sprawy są podejmowane pod naciskiem lub jeśli własny interes pracownika na tym zyska.
   
2. Błędne zarządzanie
   
   Brak jasnej strategii organizacyjnej – każda część firmy działa trochę „po swojemu”. Słabi menedżerowie, którzy sami nie przestrzegają zasad lub nie reagują na nieuczciwe zachowania, dają ciche przyzwolenie na łamanie norm. Pracownicy szybko uczą się, że „tak się tutaj robi”. Autokratyczne zarządzanie, mobbing, chaos w zarządzaniu zespołem. Awansowanie pracowników „lojalnych” i „posłusznych” a nie koniecznie kompetentnych.
   
3. Presja grupy i normy środowiskowe
   
   Jeśli w organizacji działa nieformalna grupa, która akceptuje nieetyczne zachowania, nowi pracownicy są poddawani silnej presji, by się do niej dostosować. Mechanizmy te sprawiają, że nawet osoby, które na początku były uczciwe, mogą zacząć dopuszczać się nielegalnych działań. Często jedynym wyjściem dla takiego pracownika jest opuszczenie organizacji.
   

Jak zapobiegać anomii pracowniczej?

Aby nie tworzyć środowiska do powstawania anomii pracowniczej, firmy wdrażają konkretne działania:

1. Jasny podział odpowiedzialności i podejmowania decyzji na najważniejszych stanowiskach w firmie.
2. Budowa i wdrożenie jasnej strategii organizacyjnej, która wyjaśni pracownikom do czego dążymy a do czego na pewno nie dążymy.
3. Dbanie o jakość zarządzania, awansowanie na stanowiska menedżerskie osoby o odpowiednim potencjale (patrz Pięć wymiarów człowieka)

Tak jak robimy przegląd samochodu, tak warto zrobić audyt organizacyjny raz na kilka lat. Regularne przeglądy procesów i analiza działań pracowników pozwalają na wychwycenie potencjalnych nadużyć zanim staną się one powszechne.

Anomia pracownicza to poważne zagrożenie dla firm, które może prowadzić do strat finansowych i erozji etyki w organizacji. Nie jest to jednak zjawisko nieuniknione. Przejrzyste procesy, odpowiednie zarządzanie oraz regularne audyty organizacyjne pomagają w walce z tym problemem. Warto dążyć do budowania kultury organizacyjnej, w której uczciwość i odpowiedzialność są kluczowymi wartościami.

Opracowanie: Instytut Gaussa

Spotkajmy się

Chętnie posłuchamy, z jakimi wyzwaniami mierzy się Twoja organizacja i jak możemy Ci pomóc.

Umów spotkanie